هیچ راه مطمئنی وجود ندارد که بتوان پیش‌بینی کرد چه کسی رهبری نیک خواهد بود و چه کسی رهبری پلید . اما نگاهی به مجموعه مردان و زنانی از رهبران جهان باستان برخی معیارهای مفید را ارائه می‌کند . در سال 1903 میلادی ، ای وی. ویلیامز جکسون ، استاد زبان‌های ایرانی در دانشگاه کلمبیا ، فرصتی مطالعاتی به دست آورد که طی آن می‌توانست به سرزمین شاهان ، ملکه‌ها ، پیامبران و پیشگامان سفر کند. عمر علمی – پژوهشی پروفسور جکسون به مطالعه درباره سرزمین پرشیا ، مردم و زبان‌های آن گذشته بود . اکنون خوشحال بود که فرصتی فراهم آمده است تا این محوطه‌های باستانی را از نزدیک ببیند . پروفسور جکسون در ماه مارس از جانب شمال وارد پرشیا شد ( نام این کشور از سال1935 میلادی در روابط بین‌المللی از پرشیا به ایران تغییر یافته است ) ، و با اسب و گاری در شمال سرزمینی که روزگاری از آنِ کوروش کبیر بود ، به راه خود ادامه داد . پروفسور از صمیم قلب دلبسته کوروش و دیگر پادشاهان پیشرو ایران بود ، اما در عین حال زندگی و آموزه‌های زردشت پیامبر نیز شیفته‌اش کرده بود . پروفسور جکسون مشتاق بود زردشتیان روزگار جدید را ببیند ، اگرچه می‌دانست که شمار اندکی از آن‌ها باقی مانده‌اند . پروفسور جکسون که از طریق کوه‌های قفقاز به سمت جنوب آمده بود ، وارد شهر همدان شد . او وقتی دید از آن همه شکوه و عظمت باستانی چیز چشمگیری باقی نمانده است ، دلسرد شد ؛ در حقیقت تخریب آثار تاریخی، همواره باعث تأسف باستان‌شناسان شده است . با وجود این ، حدود چهل کیلومتر مانده به کرمانشاه ، کنار جاده همدان ، نقش برجسته بیستون قرار دارد که یکی از شگفتی‌های جهان باستان به شمار می‌آید .