روایت تورمن از هفت گناه کبیره و غضب ویرانگر

خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا( کتاب «غضب: هفت گناه کبیره» نوشته رابرت ای. اف. تورمن با ترجمه مهین خالصی روانه بازار نشر شده است.

این کتاب بخشی از خطابه و مجموعه‌ای است که با مشارکت کتابخانه عمومی نیویورک و انتشارات دانشگاه آکسفورد در زمینه هفت گناه کبیره به چاپ رسیده است. هدف ناشر این بوده که از محققان و نویسندگان دعوت کند تا در مجلداتی جداگانه به طرز نگرش و درک ما از شر و گناهان کبیره بپردازند. هر یک از نویسندگان بر آن بوده‌اند تا از طریق یافته‌های پیشین و معاصر به کشف تاثیر چالش‌های ادراکی و عملی بپردازند که هر یک از گناهان کبیره بر معنویت، اخلاق و زندگی روزمره ما اثر می‌گذارند.

مفهوم هفت گناه کبیره در کتاب مقدس نیامده است. در منابع مختلف آمده که فهرست‌های اولیه گناه و سرپیچی را در قرن چهارم اواگریوس پونتوسی و پس از او جان از کاسیوس دسته‌بندی کرده بودند و اسقف اعظم گرگوری در قرن ششم فهرست این هفت گناه کبیره سنتی را گرد آورد. این گناهان بر اساس میزان شدت و تاثیرات مخربی که در روح و روان می‌گذاشتند درجه‌بندی شدند و حکم چنان بود که ریشه تمام گناهان دیگر هستند. با توجه به اینکه برخی گناهان در برگیرنده گناهان دیگری هستند و بر اساس منابع دینی واژگان مشابهی برای ارجاع به یک مفهوم مشترک به کار برده می‌شود، این فهرست گناهان کبیره به ترتیبی که امروز می‌شناسیم رتبه‌بندی شدند: تکبر، طمع، بی بند و باری، حسد و شکمبارگی، غضب و تن پروری.

متکلمین مسیحی به منظور مقابله به مثل با این نافرمانی‌ها فهرست فضایل خدایی کاردینال را نیز دسته‌بندی کرده‌اند: پروا، اعتدال، عدالت، شکیبایی و همچنین فضایل دینی: ایمان، امید و احسان. این گناهان الهام‌بخش نویسندگان قرون وسط و دوران رنسانس از قبیل چاسر، دانته و اسپنسر بودند که با خلق شخصیت‌های استانی خاطره‌انگیز و غنی به این گناهان جان بخشیدند. نگاره‌هایی ترسیم شدند که رنگ‌ها، حیوانات و مجازات‌های مربوط به گناهکاران را در جهنم به تصویر می‌کشیدند. این فهرست پر‌آوازه در خلال اعصار تاریخ در آثار دینی، فلسفی، روان‌شناسی، سیاسی، نقد اجتماعی، فرهنگ عامه، هنر و ادبیات خودنمایی کرده است.

شیفتگی کنونی ما به این گناهان باستانی، به پا خاستن علیه آن‌ها یا تجلیل از آن‌ها نشان‌دهنده تمایل روافزون ما به تعریف طبیعت بشر با در نظر گرفتن انگیزه‌های الهی ماست.
 
به هر حال نویسنده در این کتاب دو دیدگاه درباره غضب سخن می‌گوید. اولین دیدگاه افراطی این است که جز اندکی تعدیل نمی‌توان کاری درباره غضب انجام داد. درباب این دیدگاه هم تفسیرهای دینی و هم تفسیرهای عرفی وجود دارد. دومین دیدگاه افراطی این است که غضب را می‌توان به طور کلی ریشه‌کن کرد. غضب بدون شک گناهی کبیره است. کاملا ویرانگر و در هر موقعیتی ناموجه است و باید از هستی ساقطش کنیم. باید یاد بگیریم تامل کنیم و بر هر نوع تحریک‌پذیری تفوق جوییم.

رابرت ای. اف. تورمن که از صاحب‌نظران پیشتاز آمریکا در حوزه فلسفه شرق و آیین بوداست، کتابی روشنگر، درباره این گناه مهلک ارائه می‌کند. تورمن با به کارگیری خرد نهفته در آیین بودا، مبارزه فردی با غضب، بحران‌های جهانی به وجود آمده بر اثر ایدئولوژی‌های عقیدتی، تعصب‌ورزی مذهبی و تبعیض نژادی را بررسی می‌کند و در این دوران جنگ و تروریسم، مسیری همراه با آرامش را پیش رو ما ترسیم می‌کند.

کتاب «غضب: هفت گناه کبیره» نوشته رابرت ای. اف. تورمن با ترجمه مهین خالصی با شمارگان هزار و 500 نسخه در 143 صفحه به بهای 9 هزار تومان از سوی انتشارات ققنوس روانه بازار نشر شده است.